Emetofobia: nowa terapia daje nadzieję cierpiącym na nią osobom

Od kilku lat istnieje metoda, dzięki której emetofobicy mogą dosłownie oduczyć się lęku przed wymiotami. Zdajemy sobie sprawę, że większość chorych reaguje na takie stwierdzenie bardzo sceptycznie. W końcu wielu z nich walczy z chorobą od lat, a mimo to prawdziwe uwolnienie się od lęku wydaje się odległą perspektywą. Wiemy też, jak bardzo emetofobicy cierpią z powodu swojego lęku, ponieważ mogliśmy pomóc wielu osobom w wyjściu z emetofobii. Dlatego dziś możemy z całą pewnością powiedzieć, że przy odpowiednim podejściu możliwe jest pokonanie nawet ciężkiej emetofobii. I to BEZ terapii konfrontacyjnej i BEZ leków psychotropowych.

Emetofobia: w którym momencie lęk przed wymiotami staje się patologiczny?

Emetofobia to coś znacznie więcej niż tylko uważanie pewnych sytuacji za „obrzydliwe”. Cierpiący na nią nieustannie obawiają się, że sami mogą zwymiotować lub że będą świadkami, jak ktoś inny to robi. Nawet przeczytanie tego tekstu wymaga wiele wysiłku od osób z silną emetofobią. Przecież to dotyczy tematu, którego za wszelką cenę chcą uniknąć.

Niektórzy nawet nie wiedzą, że cierpią na zaburzenia lękowe. Sądzą raczej, że w pewnych sytuacjach są po prostu szczególnie wrażliwe. Inni natomiast są w pełni świadomi, że cierpią na emetofobię. Mimo to wiele osób nie mówi o swojej chorobie, ponieważ jest ona dla nich niewygodna i nawet rozmowa na ten temat może wywołać problemy fizyczne i psychiczne.    

Lęk może się nasilić aż do ataku paniki, co oznacza, że osoby nim dotknięte doświadczają prawdziwego śmiertelnego strachu. Zawroty głowy, szybkie bicie serca, mdłości, duszności i uczucie całkowitej utraty kontroli ogarniają osobę dotkniętą zaburzeniem jak fala przypływu. Trudno to sobie wyobrazić komuś, kto sam nie jest dotknięty tym zaburzeniem lękowym.

Inne częste objawy emetofobii to:

Trudności z połykaniem
Uczucie strachu
mrowienie w różnych częściach ciała
Pocenie się
Uczucie derealizacji
uderzenia gorąca, a nawet zimne dreszcze
drżenie mięśni

Szczególnie niekorzystne dla osób cierpiących na tę chorobę jest to, że lęk jest często wywoływany przez zwykłe doznania cielesne, takie jak odgłosy trawienia czy uczucie głodu. A nawet krótki kaszel może wystarczyć, by uruchomić reakcję łańcuchową lęku.

Osoby cierpiące na emetofobię unikają wielu przyjemnych rzeczy

Wszędzie tam, gdzie odbywa się zabawa i – w razie wątpliwości – picie alkoholu, osoby cierpiące na tę chorobę podejrzewają, że będą „świadkami wymiotów”. Dlatego emetofobicy w miarę możliwości unikają imprez firmowych, koncertów, dyskotek i targów. Z tego samego powodu podróże statkami i samolotami nie są już uważane za atrakcyjne.

Wszystko, co sprawia przyjemność i wzbogaca życie, jak na przykład wakacje za granicą, jest przez osoby dotknięte chorobą klasyfikowane jako potencjalne zagrożenie i z tego powodu odrzucane. Nierzadko przysparza to kłopotów partnerom, członkom rodziny i przyjaciołom w kontaktach społecznych, ponieważ planowanie czasu wolnego zawsze musi być dostosowane do obaw osób dotkniętych tym problemem.

Świadomość, że emetofobia nie jest „normalna”, nie pomaga

Osoby cierpiące z powodu lęku przed wymiotami zazwyczaj wiedzą, że jest on nieuzasadniony. Mimo to osoby dotknięte tym lękiem są przekonane, że nie są w stanie go przezwyciężyć. Nieustannie czekają na ponowną konfrontację z czymś, co mogłoby wywołać mdłości.

Wzmożona koncentracja na sytuacjach, których zdecydowanie nie chce się doświadczyć, jest jednym z głównych czynników wyzwalających tę fobię. Dzieje się tak dlatego, że nasz mózg buduje połączenia synaptyczne z każdej myśli. Im większa ta sieć neuronów, tym większy lęk przed wymiotami. Ale na szczęście, dzięki metodzie Bernhardta, od kilku lat dostępna jest metoda, dzięki której te niezdrowe połączenia neuronalne mogą zostać ponownie rozbite.

Dowiedz się, jak wyłączyć emetofobię w mózgu

To tyle tytułem wstępu: Cierpienie, które wywołuje emetofobia, nie jest wyimaginowane, lecz całkowicie realne. Ciało naprawdę reaguje! Niemniej jednak lęk przed wymiotami wynika, ściśle rzecz biorąc, z niczego innego, jak tylko z nieprawidłowo połączonego mózgu. Pewien rodzaj negatywnego myślenia i wizualizacji utrwalił się w neuronach do tego stopnia, że emetofobicy reagują gwałtownymi objawami fizycznymi i psychicznymi na najmniejszą myśl o wymiotach.

Jeśli jednak pewne myśli mogą stać się tak niezależne, że zdrowi ludzie stają się emetofobami, to muszą istnieć również myśli, które mogą odwrócić ten proces.

Jak neuronalnie wymazać strach przed wymiotami

Lęk przed wymiotami wynika z faktu, że osoby nim dotknięte stale wyobrażają sobie, że mogłyby albo same zwymiotować, albo być świadkami wymiotów. Jeśli jednak zapytać osobę cierpiącą na emetofobię, jak często rzeczywiście tego doświadczyła, zazwyczaj usłyszy ona: „Nigdy” lub „Raz, ale to było wiele lat temu”.

Po bliższej analizie staje się więc jasne, że podstawą emetofobii jest czysta fantazja (czyli to, co mogłoby się wydarzyć). Jeśli jednak czysta fantazja jest odpowiedzialna za powstanie prawdziwej i poważnej choroby, to musi istnieć również przeciwfantazja, dzięki której choroba ta może ponownie zniknąć. I właśnie taką kontrfantazję opracowano 6 lat temu w Instytucie Nowoczesnej Psychoterapii.

Za pomocą nowych technik umysłowych neuroplastyczność mózgu jest stymulowana w taki sposób, że lęk przed wymiotami jest coraz bardziej redukowany na poziomie neuronalnym. Jednocześnie w mózgu coraz mocniej zakotwiczają się myśli, że możliwe jest także łatwe i beztroskie życie, aż do wykształcenia się nowych, również automatycznych zachowań.

Oduczenie się emetofobii jest możliwe

Podczas gdy terapia konfrontacyjna jest zazwyczaj bardzo długotrwała i nieprzyjemna, metoda Bernhardta stosuje zupełnie nowe podejście. Opierając się na najnowszych wynikach badań nad mózgiem, osoby dotknięte chorobą uczą się lepiej zakotwiczać „fantazje” w mózgu w taki sposób, że emetofobia zostaje dosłownie pozbawiona swojej neuronalnej podstawy. W rezultacie z tygodnia na tydzień lęk przed wymiotami coraz bardziej zanika, aż w końcu całkowicie zanika. Wszystko to bez konfrontacji, bez leków i bez bolesnych wykopalisk z dzieciństwa.

Jak metoda Bernhardta pomaga w walce z emetofobią

Powiedzmy, że otrzymałeś zaproszenie na kolację z przyjaciółmi. Osoby cierpiące na silną emetofobię reagują w takim przypadku zazwyczaj na dwa sposoby. Z jednej strony chcą spędzić miły wieczór z przyjaciółmi, ale z drugiej strony, gdy tylko otrzymają zaproszenie, zaczynają fantazjować o tym, co może pójść nie tak. A co jeśli nie mogą jeść pewnych potraw? Co zrobić, gdy inni goście lub gospodarze wypiją za dużo alkoholu? Jak zareagują inni, jeśli sam prawie nic nie jesz? Jedna negatywna myśl podąża za następną, dlatego takie zaproszenia przyjmowane są coraz rzadziej, co prędzej czy później często prowadzi do izolacji społecznej.

Mózg emetofoba automatycznie wytwarza wszystkie wymienione przed chwilą negatywne myśli, natomiast prawie niemożliwe jest wykształcenie wewnętrznych obrazów, w których zjada się z przyjemnością wszystko, co się podaje. A nawet pomysł wypicia kieliszka lub dwóch szampana, piwa lub wina i uznania tego lekko odurzającego efektu za przyjemny może być po prostu już niemożliwy dla osób z emetofobią.

I tu właśnie wkracza Metoda Bernhardta. Przy pomocy specjalnych technik mentalnych, takich jak Metoda 10 Zdań czy Technika Zoomu, negatywne myśli dotyczące wspólnego jedzenia są coraz bardziej redukowane i zastępowane pozytywnymi. W ten sposób z czasem pojawia się poczucie bezpieczeństwa i oczekiwanie (np. na wspólny posiłek z przyjaciółmi), a te pozytywne emocje są tak samo realne, jak wcześniejsze uczucie niepokoju.

Jeszcze większe bezpieczeństwo dzięki nowym technikom powstrzymywania strachu

Jeśli mimo to uczucie lęku pojawia się od czasu do czasu, Metoda Bernhardta oferuje dodatkowo cały szereg zupełnie nowych technik pokonywania lęku. Dzięki czemu lęk przed wymiotami można wyeliminować w ciągu kilku sekund. Zwłaszcza osoby, dla których ćwiczenia oddechowe, progresywna relaksacja mięśni czy czysta dekoncentracja nie przyniosły żadnego efektu, są często zaskoczone tym, jak łatwo i szybko można zakończyć lęk i panikę dzięki tym nowym technikom.

Oczywiście, nie dzieje się to z dnia na dzień. Potrzeba trochę praktyki i codziennych powtórzeń. Jeśli jednak jesteś gotowy do pracy nad sobą, możesz stosunkowo szybko zredukować swój niepokój o 80-90% dzięki codziennym 20-minutowym ćwiczeniom. W rezultacie już po kilku tygodniach osoby dotknięte tym problemem często wykonują bez wewnętrznego oporu rzeczy, które jeszcze kilka miesięcy wcześniej były nie do pomyślenia. To, ile czasu potrzeba, aby całkowicie pokonać emetofobię lub inne zaburzenie lękowe, zależy oczywiście od tego, jak długo dana osoba jest nim dotknięta. Najczęściej jednak proces ten trwa zaledwie kilka miesięcy. Potwierdzają to zarówno liczni lekarze, którzy już pracują z tą metodą, jak i wielu byłych pacjentów z zaburzeniami lękowymi, od których zebraliśmy tutaj kilka świadectw.

Autoterapia z pomocą kursu wideo online

Na jakie dokładnie myśli powinieneś zwrócić uwagę w przyszłości? I jak można zakotwiczyć w mózgu lepsze myśli w taki sposób, aby „automatyzacja strachu” stała się „automatyzacją spokoju”? Tego i wiele więcej dowiesz się w naszym kursie wideo „ŻYCIE BEZ LĘKÓW”

Być może, na podstawie swoich wcześniejszych doświadczeń, trudno Ci sobie wyobrazić, że rzeczywiście możliwe jest całkowite pokonanie emetofobii w ciągu kilku miesięcy. Jest to całkowicie zrozumiałe. Ale może darmowy odcinek naszego kursu wideo pomoże ci zrozumieć, w jaki sposób możesz dosłownie oduczyć się lęku przed wymiotami.